SKEPSHAMN EN ALNÖN, 17 AUGUSTUS

Een stralende dag: tijd om eens wat rond te wandelen.

De camping ligt zo’n 1,5 kilometer van een aluminiumfabriek, maar daar merk je niets van. Misschien omdat er in die fabriek niet veel gebeurt op dit moment: is van de Russen. Het is wel een leuke ochtendwandeling die kant op met Noor.

In de loop van de ochtend doen we wat boodschappen in de super supermarkt die zijn naam meer dan eer aan doet: de Maxi. Wát een hoop vierkante meters pure luxe.

Na deze belevenis rijden we de Skeppshamnsleden (The Ship Harbour Trail) naar de oude vissershaven van Skeppshamn. Er is niet veel haven meer over. Twee half vergane houten boten en een museum.

Dit schiereiland is jarenlang gebruikt als militair oefenterrein en je wordt met ik weet niet hoeveel gele bordjes gewaarschuwd voor achtergebleven niet-ontplofte munitie. Eigen risico als je er toch gaat lopen. Dat doen wij dus niet, braaf als wij zijn. Wel hobbelen we over de rotsen langs de zee, genieten van het uitzicht en laten Noor ‘zwemmen’. Als altijd wil ze alleen maar het water in als ze de pootjes aan de grond kan houden.

We besluiten ook nog even naar het vulkanische eiland Alnön te rijden, dat is tenslotte dichtbij. En dat brengt ons weer bij een weetje:

Het eiland, z'n rotsen en mineralen zijn zo'n 570 miljoen jaar geleden gevormd. De brug naar Alnön was bij de bouw in 1964 de langste brug van Zweden.

Recht tegenover de camping maken we ook nog een wandelingetje bij het haventje van Vindhem. Deze haven is nog wel volop in gebruik. Hiervandaan is het verderop gelegen piepkleine vuurtoreneilandje goed te zien. De foti spreken voor zich…

En dan nog even dit: rood-witte waarschuwingsborden zoals wij die in Nederland kennen in bijvoorbeeld een scherpe bocht, daar denken de Zweden heel anders over. Dat soort dingen daar gebruik je de nationale tweekleur geel/blauw voor. Waarvan akte.