Oppdal – Eide Hustadvika, 23 augustus

Vandaag weer verkast, nu naar de kust. Een wonderschone tocht door Trollheimen, met grote ‘ronde’ bergen, naar onze camping aan het Nåsavatnet. Het laatste stuk langs de Tingvollfjorden. Mooi weer. Wat wil je nog meer. En dan denk je al rijdend in dit wonderschone land aan wat je ’s avonds allemaal in het blog gaat zetten, maar als het dan na een vermoeiende dag zover is, weet je daar niets meer van terug te halen. Leeftijd? Leeftijd!

Het was natuurlijk weer een prachtige, afwisselende route, vandaag langs veel grote boerderijen: een groot deel van Trollheimen leeft van de landbouw.

Na aankomst in Eide Hustadvika een wandelingetje maken natuurlijk. 1,5 uur heen en 1 uur terug naar de Trollkyrkja. Mooi toch? 

Denk dat de wandeling ook best te doen is in 2,5 uur, exclusief fototijd. Maar dan moet het niet maanden geregend hebben. We liepen hele stukken tot aan onze enkels in de modder en dan weer klimmend en klauterend over grote stenen, soms met een touw erlangs. Na twee uur ploeteren, moesten we nog zeker 500 meter met 100 hoogtemeters stijgen. Het laatste stuk ook langs een kabel naar boven. Dat durfden we onze hond, we noemen haar Noor, niet meer aan te doen. Naar boven lukt nog wel, maar naar beneden is voor haar veel lastiger. Dat zagen we ook op steenplateaus die ze huppelend op ging en op haar buik weer afkwam. De Trollkyrkja hebben we dus niet gezien, maar wel hebben we 6,5 kilometer en 800 hoogtemeters in de benen. Vier uur na de start stonden we weer beneden. PFFFFFFFT. Dit was wel de zwaarste wandeling tot nu toe en dat kan je nauwelijks op de foti zien. Net als de Muskusos, moeten we de Trollkyrkja van internet plukken, haha.

Degenen die zich hier bezighouden met de verkoop van zwarte, witte en Noors rode buitenverf zijn waarschijnlijk reeds lang en breed aan het rentenieren: da’s booming business! Al zijn de kleuren licht- en donkergrijs, (oker)geel en lichtblauw succesvolle nieuwkomers op deze markt.

Verder moet mij nog even van het hart dat het hier overal zo lekker schoon is en dat er werkelijk nergens rotzooi in de berm ligt; heeeeeeerlijk! Nou weet ik dat dat makkelijker is dan in het overvolle kleine Nederland, maar toch… Zelfs in de wc-ruimte op de pittoreske parkeerplaats is warm en koud stromend water, wc-papier, zeep, een wc-bril en het stinkt er niet. Wat een genot.