Eide Hustadvika, 24 augustus

Bijna de hele dag op onze kont gezeten, behalve om uit te stappen en de omgeving op foto en video vast te leggen. En eerlijk, dat was best vaak vandaag. Het was ook een hele lange dag, daarom een wat korter blog. Gisteren was het immers ook al behoorlijk laat…

Vandaag hebben we de Atlanterhavsveien gereden: PRACHTIG! Deze weg is wereldberoemd en een van de meest populaire ‘attracties’ in Noorwegen. Het traject is iets meer dan acht kilometer lang en loopt dwars door de Atlantische Oceaan, heeft veel prachtige scherpen bochten en gaat over acht bruggen: Vevangstraumenbrug, Hulvågen bruggen (drie bruggen), Storseisundbrug, Geitøysundetbrug, Store Lauvøysundbrug en Lille Lauvøysundbrug. Ze zijn allemaal mooi, maar de Storseisundbrug, de hoogste brug met een indrukwekkende schuine bocht, steekt er (in de meest letterlijke zin des woords) toch wel bovenuit. De bouw van de route is op 1 augustus 1983 gestart, de opening was op 7 juli 1989. Maar dan heb je ook wat: een sterk staaltje grond-, weg- en waterbouw (ofwel GWW) hoor.

Onderweg ff een ‘Absteckerchen’ genomen naar de staafkerk van Kvernes. Dit is een kleine staafkerk, maar daarom niet minder mooi. Het is de jongste van alle nog bestaande staafkerken en is gebouwd na de Reformatie. En we zijn in het land van de fjorden beland, alwaar je veel kwekerijen tegenkomt van Noorse kweekzalm. Maf gezicht al die ‘draadcirkels’ in het water.

Om nog te vermelden: rond Eide zijn meerdere graniet-, marmer- en kalkgroeves. Als je geen boer, visser of verfproducent bent, kun je daar altijd nog aan het werk. Zo’n lelijke afgraving is eigenlijk pure landschapsvervuiling.

Einde wetenswaardigheden voor vandaag; morgen weer een dag. De foti spreken wederom voor zich. Enjoy!