STOCKHOLM, 15 AUGUSTUS

Je kunt je afvragen wat er te vertellen valt over een lange reisdag; ogenschijnlijk niets, toch? Ik ga toch een poging wagen.

We staan op na een nacht lekker slapen en genieten van een goed ontbijt met een theetje en een lekkere cappuccino, lopen een rondje met het hondje, en vertrekken tegen 09:45 uur vol goede moed richting Stockholm. We denken een uurtje of zes te moeten rijden in het Kiptempo voor we op camping Bredäng zijn. Stockholm wordt niet meer dan een tussenstop deze vakantie, we bezoeken de stad nog wel een keer als we zonder Noor op pad gaan.

We verlaten het vriendelijke Småland met zijn karakteristieke hekjes en stenen muurtjes en rijden over zeer brede wegen door naar het heuvelachtige Östergötland (wat ik ken als vergaderzaal 😉). Het valt ons op dat er nauwelijks zwerfafval ligt langs de weg: heerlijk! Langs de snelweg staat hier honderden kilometers lang een keurig hekwerk dat het wild op veilige afstand moet houden. Je zult toch de leverancier van het gaas en de paaltjes zijn…

Onderweg passeren we ook het immense Vätternmeer met daarin het Visingsö eiland. De moeite waard volgens de annalen, maar wij hebben geen tijd om de veerpont te nemen en laten het links liggen.

Het Zweedse Falurood (faluröd) is overal goed vertegenwoordigd: bijna alle huizen en boerderijen zijn erin gehuld. En jawel daar komt een weetje:

De rode kleur vindt zijn oorsprong al in 1255 in de kopermijnen bij de stad Falun. De inwoners van Dalarna in Midden-Zweden wonnen dit pigment uit afvalerts (slam), later gebruikten ze deze grondstof in de verf waar ze hun huizen mee schilderden.

Terloops passeren wij ook nog het grote CDC van IKEA in Jönköping, zien we af en toe een koe lopen in de met grote keien bezaaide weide en pakken soms donkere wolken zich samen boven Södermanlands län. Maar de regen blijft uit.

Aan deze kant van Zweden worden bossen afgewisseld met akkerland en zien we graanvelden die als een gelige lappendeken de heuvels bij Linköping bedekken. Menig boer probeert zijn gewas binnen te krijgen voordat er nattigheid uit de lucht valt.

We bereiken Stockholms län en komen langs de Scania fabrieken in Södertälje waar het drukker en drukker wordt op de weg. Om half vijf staan we bij het hek van camping Bredäng, en de oplettende lezer heeft nu uitgerekend dat we iets langer dan zes uur onderweg zijn geweest, haha.

De receptiemeneer geeft aan dat we het zonder elektra moeten doen omdat de camping volgeboekt is en er niet voldoende capaciteit beschikbaar is. Nou, dan doen we het toch zonder. Dat betekent geen telefoongebruik en morgen pas het nieuwe blogverhaal posten. We kunnen gebruik maken van kookplaatjes in de ‘keuken’ van de camping; appeltje, eitje.

Oh ja, nog even dit. Het lijkt erop dat de gemiddelde Zweed schijtensbenauwd is voor inhalen; hij wil blijkbaar zo snel mogelijk weer naar de rechterbaan en snijdt jou dan dus behoorlijk af. Da’s elke keer weer best schrikken…

De dag sluiten we hier af met een flinke donderbui die niet echt voor verkoeling zorgt…