Stryn, rondje Geiranger 28 augustus

Vandaag stond er een rondje ‘zondagsrijden op z’n Noors’ op het programma. Een rondje met een heuse cruise: van Hellesylt over de Geirangerfjorden, een 15 kilometer lange zijarm van de Storfjord, naar Geiranger. Een uurtje watervallen, rotsen, bergen en emerald green (smaragdgroen) water kijken, waaronder de Syv søstrene (in Nynorsk: dei sju systrene) fossefall, ook bekend als de Knivsflåfosse. Jawel, gooi het maar in mijn pet, dan zoek ik het morgen wel uit!

De Zeven Zusters watervallen in de Geirangerfjorden bestaan, zo doet de naam vermoeden, uit zeven watervallen. Is het heus?! Ze liggen vlakbij Knivsflå, een 17e-eeuwse historische boerderij, die sinds 1961 niet meer in bedrijf is. De Zeven Zusters waterval is ruim 400 meter hoog en de hoogste vrije val meet 250 meter. Hoe spectaculair de watervallen zijn, hangt natuurlijk af van de sneeuwdooi en neerslag. Alleen bij veel water zijn alle zeven watervallen even duidelijk te zien. In het najaar staan sommige stromen droog, en wij zagen vandaag maar drie zussen: de anderen hadden een vrije dag. Volgens de legende waren de Zeven Zusters allemaal ongehuwd en hadden een aanbidder: de Friaren waterval aan de overkant van de fjord. Hij flirt nog dagelijks met hen en doet huwelijksaanzoeken, maar voor hem helaas na al die jaren nog steeds zonder succes. De dames zijn niet van hem onder de indruk.

Gelukkig waren de weergoden vandaag mild gestemd en zorgden zelfs voor blauwe vlakken in de dichtbewolkte lucht. Zelfs een bleek zonnetje was ons gegund. En nu maar hopen dat de foti een goede weergave zijn van wat wij vandaag hebben gezien. Het was weer een compleet andere dag dan alle voorgaande dagen: Noorwegen, je blijft ons verrassen met alweer een wonderschone omgeving!

Na de boottocht van een uur arriveerden we in het kleine Geiranger, dat bij de ‘haven’ eigenlijk alleen maar souvenirshops, een cruise ship, een bult toeristen en een lelijk hotel ‘rijk’ is en verder niets. Dus na een klein rondje lopen zijn we in de Kadjar gestapt om na 11 haarspeldbochten stijgen op een mooi uitzichtpunt weer uit te stappen voor het nodige klik- en zoomwerk. Het is prachtig om te zien hoe klein de veerboot en het bootje van de Hurtigruten eigenlijk zijn in dat imposante fjord. Als je zo’n veerboot oprijdt, dan lijkt het immers heel wat: niet dus…

Maar het échte uitzichtwerk moest nog komen: Dalsnibba Utsiktspunkt! Zweven boven het Geirangerfjord op de Dalsnibba Skywalk. Via de prijzige, steil stijgende tolweg naar Europa’s hoogste met de auto bereikbare uitkijkpunt gereden op 1500 meter. En wat zagen we daar dan vandaag? HELEMAAL NIETS. Nou ja, grijze rotsen en een dikke grijze mist. Pffffft, dat hadden we ons anders voorgesteld, maar ja, die weergoden hè… Toen we aan de klim begonnen, leek er nog niets aan de hand, haha. Alweer een reden om nog een keer naar Noorwegen te gaan, of niet soms (ônnidannie)?!

Na een stukje afdalen toch een mooi uitzicht over het frisse Noorse hoogland: ruig maanlandschap, althans wij denken dat het er op de maan ook zo uitziet. En Noor heeft nog even lekker kunnen rollebollen op een groot plakkaat sneeuw. Maar kkkkkouddd daarboven tussen die bergen, dus snel naar de warme Shelter.

Oh ja, de route van vandaag is voor watervalverslaafden als Jans een goede: nog nooit eerder zoveel watervallen gespot op een dag …

Vandaag ook twee video’s!