Alley & Abbey go Lappi, Suomi, 2/2

2 februari 2022 - Kiilopaa, Finland

Een dag niets hoeven, alleen op tijd opstaan om te ontbijten.

Een kleine terugblik. Een jaar of drie geleden begon onze niekhu vorm te krijgen. Lezen, zoeken, kijken naar welk Lapland we wilden afreizen. Noors, Zweeds of Fins? En ook wat we wilden doen. Niet Skiën, dat doen we een andere keer wel. Door onze verhuizing naar Harkstede en Corona liep het reisplan wat vertraging op.

Vorig najaar dan toch de eerste stappen gezet. Na een leuk webinar van Voigt Travel besloten we om naar Fins Lapland te gaan. De echte Laplandexperts van Voigt hebben ons ervan overtuigd om naar Kiilopää te gaan omdat je daar letterlijk midden in de natuur zit. Javier van Lapland Safaris vertelde ons dat iedereen in Finland die van langlaufen houdt, weet waar het ligt. Javier, die Spanjaard, die al drie jaar iedere winter als gids bij Lapland Safaris werkt.

Bij Voigt hebben we ook de activiteiten uitgezocht die we wilden gaan doen. Die worden dan georganiseerd en begeleid door het al eerder genoemde Lapland Safaris, onder andere gevestigd in Saariselkää, 16 kilometer bij onze blokhut vandaan. Maar geen nood, we worden voor iedere ‘safari’ opgehaald en na afloop weer thuisgebracht. Een van de gidsen is dan onze chauffeur. Goed geregeld. En niet alleen het vervoer is goed geregeld, de excursies tot nu toe ook. Op de dag van aankomst hebben we een thermo-overall, thermolaarzen en -wanten meegekregen en die leveren we op de dag van vertrek weer in. De gidsen zijn allemaal super enthousiast. Zoals de eerder genoemde Javier die van alles gidst, liefst op de sneeuwscooter en sneeuwschoenen, maar liever niet op de fiets zit. Mika, een Fin uit het zuiden, die gek is van de natuur hier. Hij is hier zes jaar geleden definitief komen wonen en wil niet meer weg. Hij vertelde ons dat hij in die zes jaar pas twee keer het noorderlicht op zijn mooist gezien heeft, met alle kleuren van de regenboog. David, vandaag gidsend op de sneeuwscooter en de sneeuwschoenen, die ons vertelde dat hij na zes weken duisternis altijd moet huilen als de zon voor het eerst na lange tijd weer opkomt.

Met nog een paar safari’s te gaan hebben we er nu al zin in.

Dan nog een korte beschrijving van onze log cabin. Het is een hut zoals de naam al zegt, opgebouwd uit boomstammen. Op een paar tegels in wc en douche na, helemaal van hout. Een huiskamer van ongeveer 35 vierkante meter met een keukentje (hebben wij niet nodig) en een spekstenen houtkachel. Daarnaast een ruime slaapkamer met heerlijke bedden. Bij de ingang een droogkast voor je natte outdoorspullen, een halletje met flinke kapstok, een wc en een douche. En aan het einde van de gang een eigen sauna. En niet geheel onbelangrijk hier: het is hier behaaglijk warm, ook als de houtkachel niet brandt.

Oh ja, er moet mij nog iets van het hart: je kunt hier niemand ongemerkt besluipen, mocht je dat willen natuurlijk. Alle sneeuw is hier zo stijf bevroren dat het met veel lawaai knispert en kniepert onder je voeten. En als je dan met tien man rondloopt, wordt het bijna een oorverdovend lawaai. Bizar.

Rustdag of niet, vanmiddag toch nog naar de fjell van Kiilopää gelopen. We begonnen met -15, maar gaandeweg werd het kouder. Geen zon gezien vandaag. De temperatuur daalde en het ging steeds harder waaien. Brrr. Maar de twee wandelaars die we op de terugweg tegenkwamen hadden daar geen last van: langzaam kwamen er twee rendieren naar boven gestapt! Ze passeerden ons op nog geen 10 meter afstand. Zo gaaf! Lappi is een bijzonder land…