Alley & Abbey go Lappi, Suomi, 30/1

30 januari Kiilopää, zon op 9:45u, zon onder 15:01u.

Vanmorgen om 03.00 uur het bed uit (NH Hotel Hoofddorp) en naar Schiphol P3.

Geen douane, maar wel controle van onze Corona-certificaten, en dat zijn er drie: vaccinatie, test en gezondheidsverklaring. En dat op het vliegveld in Ivalo weer.

Om 06.15 uur eerst kilometers met een flinke gang getaxied naar de Polderbaan. De lucht in en heel langzaam de zon op zien komen. En ff voor de statistici onder ons: vliegen op ruim 11km hoogte met minus 58 graden Celsius op die hoogte. Route: Polderbaan, Hoorn, stukje IJsselmeer, Harlingen, Waddeneilanden, Oslo, Zweden en bovenin Zweden de Finse grens over en een bocht maken naar Ivalo.

Om 10.30 uur plaatselijke zijn we zacht geland in Ivalo, een uur tijdsverschil met Nederland. -14 graden Celsius. We slaan het superscript-gradenteken maar over, want het blog maakt daar een nul van… Daar wordt het allemaal wat overdreven koud van.

Vervolgens met een grote bus vol naar Saariselkä om onze winteroveralls en laarzen op te halen. En om, op 12 piepels na, de medereizigers op verschillende plekken uit de bus te laten. En toen door naar Kiilopää. En tijdens de busrit zijn we vermaakt door een vrolijke gids van Lapland Safaris, die verschrikkelijk veel moeite deed om in haar beste Engels alles wat we absoluut niet mogen vergeten aan ons uit te leggen. Die gaan we vast nog wel tegenkomen deze week.

We verblijven in een supermooie ‘geschakelde’ twee-onder-een-kap-logcabin 😊. Lekker veel ruimte voor twee personen! Foto’s volgen.

Wij zijn dus in Kiilopää in het noorden van het Nationaal Park Urho Kekkonen. In het Fins heet het park Urho Kekkonen en de Sami noemen het Urho Kekkonena álbmotmeahcci.

Het park ligt in Fins Lapland en is het op een na grootste nationale park van Finland; iets kleiner dan de provincie Drenthe.

Rotsachtige bergen (fjells), zacht hellende hoogvlakten, pijnbomen, mosachtige sparrenbossen, sombere hoogvenen en meanderende rivieren wisselen elkaar af. Alleen zien we daar natuurlijk nu niets van omdat alles is bedekt met een dikke laag sneeuw. 😉

Het landschap is heel ruw. Ondanks het feit dat er weinig voedingsstoffen in de grond zitten, hebben hier altijd mensen gewoond. 2000 jaar geleden jaagden de bos-Sami er. Ook hielden zij er rendieren en kunnen we resten van hutten tegenkomen. In het gebied is ook lang naar goud gezocht en dat mag je met traditionele middelen nog steeds doen. Jottum! Van de parels van de beekparelmossel moet je afblijven. Op de stijfbevroren bomen na zullen we dus veel flora niet zien, maar we hopen natuurlijk wel beesten te spotten. Zoals vandaag een zwerm vogels die opvloog uit een boom, waarschijnlijk het vogeltje dat alleen op de fjells in Saariselkä en Kiilopää voorkomt. En waar we de Finse naam natuurlijk niet meer van weten. Onmogelijk, dat Fins. Behalve natuurlijk voor buurman Harry…

Na kort kwartier maken in de cabin, snel nog even een rondje gelopen. Helaas met bewolking, maar zelfs dat maakt hier niet uit; het is hier onwezenlijk mooi. Het landschap is met geen pen te beschrijven (dus typen wij) en surrealistisch mooi. Vanmiddag bij aankomst nog wel even de zon gezien en dan is het helemaal te gek. Zó anders dan sneeuw in de Alpen bijvoorbeeld. Alles is bevroren en gaat schuil onder dikke lagen sneeuw en rijp. Foto’s zijn daar slechts een slap aftreksel van, helaas.

Die super log cabin beschikt niet over wifi, dus bloggen doen we in het restaurant, vijf minuten lopen van hier. Daarvandaan kunnen we hopelijk alles versturen…

En dan denk je ff lekker rustig te kunnen gaan eten; no way! Haha, wij domme toeristen snappen er natuurlijk helemaal niets van. Je kunt hier eten van 16:00 tot 17:30 uur in de meest letterlijke zin des woords en geen minuut later! Wij dachten dat dat de keukenopeningstijden waren, maar niet dat het hele buffet om half zes wordt leeggehaald. Dat wordt dan wel een erg karige maaltijd als je alleen nog maar een bordje van de saladebar hebt gehad… Pfffffft. Toch nog snel een enorm stuk bosbessentaart opgeschept en naar binnen gepropt. Mmmm, dat moet morgen dus écht anders.