4 februari, Snæfellsnes

4 februari 2023 - Snaefellsnes, IJsland

Zo zeg, pikkedonker is het hier om 09:00 uur in de ochtend. Maar wat wil je ook als de zon pas om 10:00 uur opkomt.

Het is vannacht weer flink ruig geweest. Tot een uur of twee viel het wel mee met de wind, maar daarna ging ’ie weer los. Dan moet het raam van de slaapkamer echt dicht, anders waait je bed weg en het raam eruit. Soms beukt de wind zo hard op het huisje dat het gewoon staat te schudden en je bed lekker wiebelt.

Rond 11:00 uur, na een heel klein beetje uitslapen na de lange dag van gisteren, in de auto voor een ‘tour de Snæfellsnes’. Het weer was nog steeds woest met storm, sneeuw en hagel. Maarrrr, we hebben ook geheel tegen de verwachting in blauwe lucht gezien, jawel! En dan ziet ook IJsland er echt ineens heel anders uit en heb je zowaar zícht.

Wij namen natuurlijk niet de kortste weg naar Stykkishólmur, maar volgden de richting recht omhoog naar de Breiðafjörður, om vervolgens langs het water helemaal naar Stykkishólmur te cruisen. Een woest aantrekkelijke ronde.

In de Breiðafjörður zwemmen van januari tot maart vaak walvissen en orka’s om zich te voeden met haring. Maar die hebben we helaas niet gezien op deze stormachtige dag; die zaten veilig ver het open water op.   

En wát een kleurenpalet, ook in de winter. Woorden schieten weer eens tekort, want hoe omschrijf je alle tinten grijs, stukken blauwe lucht, okergele grasvlekken tussen de zwarte met grijsgroen mos bedekte lava? Foto’s en film dekken de lading een beetje, maar we raden iedereen aan hier zelf naartoe te gaan om dit te ervaren. Oneindige vlaktes afgewisseld door ruige bergketens, beide bedekt met een laagje poedersneeuw, met daar doorheen slingerend een gitzwarte weg al dan niet bedekt met sneeuw en ijs. Kun je het je voorstellen? En na elke bocht of blindhædi zijn we weer onder de indruk van wat IJsland ons biedt langs deze prachtige kustweg.  

We rijden helemaal door naar de westpunt van het schiereiland Snæfellsnes en komen onderweg langs de Drápuhlídarfjall. Deze berg bestaat uit basalt en rhyoliet en is daardoor licht van kleur. Wij zagen hem in zijn lichte winterjas: wit van de sneeuw met heel vaag de lichte rhyolietkleur eronder.

De 463 meter hoge Kirkjufell met zijn eigen ‘streepjescodepatroon’, en een van de filmlocaties van Game of Thrones, volgt al snel. Daartegenover glibberen we over een ijzig pad naar een leuk watervalletje om te klikken en zoomen. Dat duurt trouwens nooit echt lang; daar is het veuls te winderig en koud voor. We moeten dan ook veel moeite doen om de camera’s stil te houden en overeind te blijven en hopen er dus telkens maar het beste van.  

We nemen ook nog twee Absteckertjes naar het zwarte strand (zó raar om te zien die kleur…) van Djúpalónssandur en de basaltkliffen van Lóndrangar. Bij Lóndrangar was de zee echt woest. Metershoge golven, enorme schuimkoppen en opstuivend water. En dat zie je dan terug op je foto’s: hele lens vol zoute druppies.

We pikken ook nog ff op het meest westelijke deel van Snæfellsnes de Snæfellsjökul mee, waar de ‘reis naar het middelpunt van de aarde’ van Jules Verne begint. Helaas was de top in mist gehuld.

En last but not least stoppen we op de terugweg ook nog bij de Arnarstapi Cliffs, een rij basaltkliffen in zee.

Zo, genoeg namen en natuurverschijnselen. Het was een TOP-rit, -route en -dag!

Weetjes

Jarenlang dreef de economie van IJsland op het fokken van schapen en op de visserij, die zich naarmate de schepen verbeterden, verplaatste van de kust naar volle zee. Inmiddels is de belangrijkste inkomensbron het toerisme. Niet alleen in de zomer, maar inmiddels ook in de winter.

Er is wel wat landbouw; vooral melkvee-, paarden- en schapenteelt. En dicht bij de warme bronnen ook wat tuinbouw.

De schapenfokkerij is lang heel belangrijk geweest maar IJsland raakte ‘overbeschaapt’. In de zomer grazen de schapen in de bergen en in het najaar worden ze naar huis gehaald. Net zoals in Lapland de rendierstand bepaald wordt door het beschikbare voer, bepaalt dit op IJsland ook de schapenstand. Zo worden overproductie van vlees en erosie van de bodem voorkomen.

Wordt vervolgd…

Foto’s

4 Reacties

  1. Jansje:
    4 februari 2023
    Wat een prachtige en ruige omgeving. Wel wat donker, jammer. Maar wie weet krijgen jullie meer de zon te zien. En rij voorzichtig op die besneeuwde wegen! Hebben jullie spijkerbanden? 🤔
  2. Greet:
    4 februari 2023
    Donker vinden we helemaal niet erg hoor; dat hoort er hier in de winter bij. We zijn wel blij met elke streep blauw. Het is hier een compleet andere, prachtige wereld! En nee, geen spijkerbanden..., die hebben we niet nodig.
  3. Trudi:
    5 februari 2023
    Hééél lang geleden ben ik van Arnarstapi naar boven naar de Snaefelsness-jokull gelopen. Bijzondere ervaring. Dat was in de zomer, iets meer licht (eindeloos) maar ook toen wind en sneeuw, boven op.
    Woest aantrekkelijk 🥴. Of zeg je dat niet van een berg.😅
  4. Ellen:
    5 februari 2023
    Wat indrukwekkend, mooi meiden